Bir dost edasına bürünen gönlüm,
Girdiğim yolları başa getirdin.
Sıkı sıkı sarıldığım dalları,
Kırdın, ellerimi boşa getirdin. .
.
Yüreğimi çıkarıp sundum bir gonca gibi,
Feryadımı çınlayan kubbelerde unuttum.
Paramparça bir gönül kaldı o zelzeleden
Yıllar önce sevgiyi, sevgilerde
unuttum.
Yürü gönül, yürü ki bu yol dergaha gider,
Bu yol gama, kedere, acıya, aha gider.
Çıkabiliesen eğer bu yokuşu zirveye,
Hüzünlenme, o zaman sonu felaha
gider.
Ateşe attın beni ey gözleri ela sen!
Eyledin en sonunda dertlere müptela sen.
Dumanlar kaplamışken dağlar gibi başımı
Az diyorsun çektiğim acılara hala
sen!
Kumarbazın elinde tuttuğu zarlardayım
Satıldım haraç-mezat, süfli pazarlardayım.
Tebessümü görmedim, güzel söz işitmedim,
Zalim hareketlerde, acı
azarlardayım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder